W następnym rozdziale... (17)

(...)Przede mną stali rozbawieni Harry i Louis. Gdy tylko zwrócili na mnie uwagę, osiemnastolatek zamilkł, a jego oczy powiększyły się dwukrotnie. Początkowo był w szoku, ale zaraz się ocknął i zaczął lustrować wzrokiem całe moje ciało. Speszyło mnie to, więc spojrzałam na Lou, który przyglądał mi się ze zmarszczonym czołem, aż w końcu się szeroko uśmiechnął. Widziałam w jego oczach, że mnie rozpoznał - w przeciwieństwie do przyjaciela.

- Hej piękna, jestem Harry. - Styles ukazał swój firmowy uśmiech, który miał zapewne spowodować, że się rozpłynę pod jego widokiem. - Czemu wcześniej nie miałem okazji cię tu spotkać? - Oparł rękę o futrynę ciężkich drzwi.

Tomlinson ledwo powstrzymywał napad śmiechu, więc dyskretnie dałam mu do zrozumienia, aby pomógł mi dalej ciągnąć tę gierkę. Wciąż nie udzielając odpowiedzi szatynowi, wpuściłam ich do środka. (...)

(...) - A jak zemdleję? - Ścisnęłam mocniej dłoń chłopaka, który dodawał mi otuchy. 

- Nic ci nie będzie, uwierz mi. - Jego oczy wpatrywały się teraz w moje. Dostrzegłam w nich szczerość, więc rozluźniłam mięśnie. 

- Ale dobrze wiesz, że boję się igieł i pobieranie krwi, nigdy nie kończyło się dla mnie najlepiej. - Otrząsnęłam się, przypominając sobie ostatnią wizytę w szpitalu. - Brr.

- Jeśli chcesz, to zrobię to razem z tobą. - Uśmiechnął się przepięknie, ukazując idealne uzębienie.

Delikatnie gładził kciukiem wierz mej dłoni, co powodowało miłe dreszcze. 

- Naprawdę byłbyś w stanie zrobić to dla mnie? - Uradowałam się na ten pomysł i z całej siły przytuliłam chłopaka. (...)

__________

Rozdział 17 - 11.03.13